Френсис Нгану пред еден месец го победи Сирил Гане и за прв пат ја одбрани титулата во тешка категорија на УФЦ.
За Камерунецот тоа беше последна борба според договорот, кој по победата автоматски беше продолжен за уште една или две борби.
Наскоро на Нгануа ќе му биде извршена операција на коленото, а потоа го чека малку подолго закрепнување, на борбите би можел да се врати на крајот на оваа или на почетокот на следната година.
Шампионот е подготвен веднаш да потпише нов договор во кој би имало неколку промени, а акцентот е на повисока плата и можноста за настап на боксерските мечеви.
Тој сака УФЦ да му дозволи да влезе во рингот како Конор Мек Грегор кога боксуваше против Флојд Мејведер Јуниор. Но, УФЦ не изгледа премногу заинтересиран за тоа.
„Не им се допаѓа тоа. Но, морам да се борам за себе и за она што мислам дека е најдобро за мене. Сакам да се променат некои услови во договорот. Во во последните две години се борев двапати, а УФЦ во договор има дека на сите ќе им понуди три борби годишно. И можев да имам најмалку пет борби“, рече Френсис Нгану и додаде:
„Досега се чувствував лошо, како да сум премрзнат. Не сакам повеќе да бидам во таква позиција. Сакам гаранција. Така можам да потпишам договор и да бидам без борба една година, а заработувам само на натпревари. Тие можат да прават што сакаат со овие договори на борците. И постојано велат дека сум независен вработен. Можеби, дури тогаш да имам месечна плата и да ми обезбедат здравствена заштита“.
Нгану вели дека добро го проучил договорот што го потпишал со УФЦ и не нашол ништо добро за себе во него. Се би се сменило во новиот договор.
„Не, немам слобода, а тоа ми е многу важно. Кога не се борев, морав да ги замолам да ми дадат меч. Така се однесуваа кон мене и не го сакам повеќе тоа, мора да дојдат промени. Треба да ги исполнат обврските напишани во договорот, а ова последното не беше фер кон мене“, истакна Френсис Нгануу и заклучи:
„Го поддржувам Џејк Пол во тоа што го кажува, особено кога споменува грижа за борците и колку заработуваат.Борците се препуштени сами на себе и никој не се грижи за нив. И тоа не е нормално. Тие се жртвуваат за она на што се посветиле и го уништуваат своето тело и здравје. Можеа барем да дадат здравствена заштита“.
