Стипе Миочиќ беше повеќе од борец – тој беше олицетворение на едноставноста, работната етика и непоколеблив дух, карактеристични само за најголемите. Како пожарникар од Кливленд, Миочиќ стана симбол на човек кој никогаш не ги заборава своите корени, дури и додека пишува историја во октагонот. За љубителите на боречките вештини, Стипе не беше само шампион, туку и херој кој ја покажуваше својата големина не само со победи, туку и со понизност во поразите.
Неговото повлекување од спортот по поразот од Џон Џонс на УФЦ 309 го означи крајот на една ера, но и потсетување на наследството кое ќе остане длабоко врежано во историјата на ММА. Меѓу многуте ривали со кои Миочиќ го делеше октагонот, се истакна еден – Френсис Нгану. Нивните две средби дефинираа една од највозбудливите епохи во тешка категорија. Првата, во која Миочиќ тактички го декласираше „Предаторот“, покажа зошто многумина го сметаат за најдобар тешкаш на сите времиња. Вториот, во кој Нгану го возврати ударот со нокаут, беше потсетник на немилосрдноста на овој спорт.
Нгану, во светло на пензионирањето на Миочиќ, испрати трогателна порака која најдобро ја опишува почитта меѓу великаните:
„Ти благодарам, шампионе, за сè што направи за нашиот спорт и, пред сè, за примерот што го дадовте. Нашите борби ме обликуваа во подобар борец; тие моменти ме научија повеќе од години на тренинг. Уживај во заслуженото пензионирање и ти посакувам се најдобро во иднина“.
View this post on Instagram
Наследството на Миочиќ не е само во неговите записи, како што се трите последователни одбрани на титулата, туку и во инспирацијата што ја дава на сите – од млади борци до обични луѓе кои ја препознаваат моќта на понизноста и непоколебливата работа. Тој беше тешкаш кој доминираше не само со физичка сила, туку и со тактичка брилијантност. Сега, по кариерата која беше како епска сага, Миочиќ заслужено станува легенда – не само како шампион, туку и како симбол на сите вредности кои го прават борецот навистина голем.
