Александар Гвоздик ги има сите разумни шанси да се пензионира. Дваесет и две професионални борби, против некои од најопасните удирачи во полутешка категорија и статусот на поранешен „линеарен“ шампион – повеќе од доволно за мирен крај на неговата кариера. Но, наместо тоа, на 38 години, Гвоздик тренира како на почеток, со непроменети амбиции – сака повторно да стане светски шампион.
Вечерва, во петок навечер, тој ќе се бори со Ентони Холавеј, во неговиот прв настап по поразот со едногласна одлука од Давид Бенавидез минатиот јули. Таа борба ќе биде дел од настанот каде Габриела Фундора ќе ја брани титулата апсолутна шампионка во мува категорија против Мерилин Бадило Амаја.
Многумина ја протолкуваа неговата десетмесечна пауза како одмор од ударите што ги претрпе од рацете на Бенавидез или како време поминато во размислување за пензионирање. Но, Гвоздик беше јасен за BoxingScene:
„Бев подготвен да се борам во септември, веднаш по последната борба. Имавме противник, 15-1, не се сеќавам на името, но ништо од тоа. Сега конечно имам шанса да се борам и тоа е одлично“.
Неговата порака е едноставна:
„Само сакам да останам активен. Не сум во заблуда, имам 38 години и едвај чекам една година за следната борба. Подготвен сум да се борам со кој било – најдобар или кој било – само за да останам во ритам. Отворен сум за сите опции“.
Неговите амбиции не се воопшто скромни:
„Главната цел е повторно да станам светски шампион. Ќе се обидам да го направам во полутешка категорија, а ако не успеам, ќе се искачам во крузер“.
Иако целата своја кариера ја помина во категоријата до 79,4 килограми, Гвоздик тврди дека и понатаму без проблем се дебелее и дека килограмите не му пречат. Во случај на победа над Холавеј (9-7-3), сака пресметка со Калум Смит. Последен пат го виде Британецот во борба против Џошуа Буаци.
Релана е критика што Гвоздик на 38 години и со брутален пораз од Артур Бетербиев во позадина е во залезот на кариерата. Неговото дефанзивно издание против Бенавидез дополнително ја потврди таа перцепција. Но, факт е дека беше физички одличен и дека настрада во таа борба, но издржа. Можеме да гледаме поизедначен меч против Смит.
„И покрај мојата возраст, внатре се чувствувам здрав и млад. Значи, совршено. Имам уште малку време“.
Се чини дека повеќе го трошат вести надвор од рингот. Кога го прашаа за војната во неговата родна Украина, тој одговори:
„Слушај, ова трае повеќе од две години. Намерно се ограничив да гледам вести затоа што секогаш се лоши. Тоа е страшно. Ја поддржувам мојата земја колку што можам. Кога би можел да го запрам тоа, би го направил веднаш. За жал, не можам“.
Неговиот татко сè уште живее во Украина и одбива да се пресели во САД:
„Подобро е да живее во Украина во воени услови, на фронтот, отколку да се пресели овде во Америка. Неговата одлука, не можам да го принудам“.
Гвоздик не глумеше возбуда за мечот против Холавеј, ниту се обиде да ја претстави борбата како нешто повеќе од тоа што е:
„Нема непочитување кон Ентони, едноставно ја презедов борбата што беше понудена. Требаше да се борам со другиот, не ми успеа… Ентони прифати на кратко, десет дена. Тоа е тоа“.
На крајот, без вообичаената покана за гледање на борбата, тој само накратко рече:
„Не, немам што да додадам. Се е во ред. Ви благодарам“.
Немаше театралност во неговиот глас. Но, зад тие зборови стои поранешен шампион, кој ја знае својата вредност – и кој сè уште не го кажал својот последен збор.
